martlmadidebloba.ge
 
     
 
თავფურცელი
მრწამსი
განმარტება
ცხოვრება
მოღვაწეობა
ცოდვები
საცდურები
გარდაცვალება
პატერიკები
წმინდანები
ისტორია
დღესასწაულები
გალერეა
კონტაქტი

საინტერესო გამოცემები

 
 
გემი - ეკლესიის სიმბოლო
     
 

ანბანური საძიებელი

აბორტი
აზრები
ათი მცნების განმარტება
ათონის ისტორია
ამპარტავნება
ანბანი
ანბანური პატერიკი
ანგელოზები
ასტროლოგია
აღზრდა
აღსარება
ბედნიერება
ბიოდინამიური მეურნეობა
ბოლო ჟამი
განკითხვა
განსაცდელი
გინება
დიალოღონი
ეკლესია
ეკლესიის ისტორია
ეკლესიური ცხოვრება
ეკუმენიზმი
ესქატოლოგია
ეფრემ ასურის სწავლანი
ვერცხლისმოყვარება
ვნებები
ზიარება
თავისუფლება
თანამედროვე მაგია
თანამედროვე ცოდვები
იესოს ლოცვა
ინდუიზმი
ინკვიზიცია
ინტერნეტი და ბავშვები
ინტერნეტ-დამოკიდებულება
იოგა
იულიუსის კალენდარი
ლიმონარი
ლიტურგია
ლოცვა
მარხვა
მეგობრობა
მეზვერე და ფარისეველი
მისტიკა
მიტევება
მკითხაობა
მოდა, შემკობა
მონაზვნობა
მოძღვარი
მოძღვრობა
მოწყალება
მსხვერპლი
მცნებები
მწვალებლობა
ნათლისღების საიდუმლო
ნარკომანია
ოკულტიზმი
რეინკარნაცია
რელიგიები
როკ-მუსიკა
რწმენა
საზვერეები
საიქიოდან დაბრუნებულები
სამსჯავრო
სამღვდელოება
სარწმუნოება
საუკუნო ხვედრი
სიბრძნე
სიზმარი
სიკეთე
სიკვდილი
სიმდაბლე
სინანული
სინდისი
სინკრეტიზმი
სიყვარული
სიცრუე
სიძვის ცოდვა
სნეულება
სოდომური ცოდვის შესახებ
სულიერი ომი
ტელევიზორი
ტერმინები
უბიწოება
„უცხოპლანეტელები“
ფერეიდანში გადასახლება
ქრისტიანები
ღვთის შიში
ღვინო
ყრმების განსაცდელები
შური
ჩვევები
ცეცხლი
ცოდვა
ცოდვები
ცოდვის ხედვა
წერილი ათონიდან
ხათხა-იოგა
ხიბლი
ხუცური
ჯოჯოხეთური ექსპერიმენტი
 
წმ. აბო თბილელი
წმ. არსენ კაბადოკიელი
წმ. კოლაელი ყრმები
წმ მარკოზ ეფესელი
წმ. მაქსიმე აღმსარებელი
წმ ნექტარიოს ეგინელი
წმ. ნინო
წმ. სვინკლიტიკია
 
ხარება
ბზობა
დიდი პარასკევი
აღდგომა
ამაღლება
სულთმოფენობა
ღვთისმშობლის შობა
ჯვართამაღლება
ღვთისმშობლის ტაძრად მიყვანება
შობა უფლისა
ნათლისღება
მიგებება
ფერისცვალება
მიძინება
პეტრე-პავლობა
იოანე ნათლისმცემელის თავისკვეთა
სვეტიცხოვლობა
გიორგობა
მთავარანგელოზთა კრება
ნიკოლოზობა
ნინოობა
 
ათონის მთა
ატენის სიონი
ბეთანია
ვარძია
იშხანი
კაბადოკია
ოშკი
საფარა
სვანური ხატები
ყინწვისი
შიომღვიმე
ხანძთა
ხახული
 

 

კანდელი

 

 

წმიდისა მამისა ჩუენისა ანდრიაჲს მთავარეპისკოპოსისა

კესარია-კაბადუკიელისაჲ

თარგმანებაჲ გამოცხადებისაჲ წმიდისა იოვანე მახარებელისაჲ

რომელი სთხოვა სხუამან ებისკოპოსმან, და ამან მიწერა ესე მისა

 

გუაკურთხენ, უფალო!

 

 

უფალსა ჩემსა და ძმასა და ჩემ თანა მღდელსა უფლისა მიერ გახარებ.

მრავალთა მიერ მრავალ-გზის აღვიძულე, რომელთა-იგი აქუნდა ჩემდა მომართ იჭჳ უზეშთაჱსი ჩემისა ძალისაჲ, რაჲთამცა ვთარგმნე ღმრთის-მეტყუელისა იოვანჱს გამოცხადებაჲ და წინაწარმეტყუელებანი იგი მომავალთა საქმეთანი გამოვაცხადენ. ხოლო მე არა ვინებე აწამომდე უზეშთაეს ძალისა ჩემისა საქმეთა ჴელ-ყოფაჲ, რამეთუ უწყი, ვითარმედ საქმჱ ესე დიდთა კაცთაჲ არს წმიდათა მიერ თქუმულნი საქმეთათჳს მომავალთა ჟამთა ყოფადთა გამოცხადებაჲ, რამეთუ უკუეთუ წიგნთა მათ პირველთა წინაწარმეტყუელთასა, რომელნი-იგი მრავალთა მიერ თარგმანებულ არიან, ჯერეთ სიღრმჱ საიდუმლოთა მათთაჲ დაფარულად აქუს ვიდრე დღედმდე, რაჟამს მცირედი ესე გულისჴმის-ყოფაჲ განქარდეს და სრული იგი გამოჩნდეს, და რამეთუ უმეტესი წინაწარმეტყუელთა პირველისა მის დიდისა ღმრთისა და მაცხოვრისა ჩუენისა უფლისა იესუ ქრისტჱს მოსლვისათჳს ქადაგეს. დაღაცათუ იპოების მეორედ მოსლვისათჳსცა მათ მიერ უმცირჱსადრე თქუმული, ვითარ არა დიდ არს და საკჳრველ გამოთარგმანებაჲ საქმეთაჲ, რომელნი არღა აღსრულებულ არიან. ვინაჲთგან უკუე მორჩილებაჲ უზეშთაეს არს ყოვლისა მსხუერპლისა, ხოლო სასოებაჲ არა არცხუენს და სიყუარული არა დაეცემის, ვითარცა მოციქული იტყჳს, ამათ ყოველთა მიერ სული შენი, ნეტარო, შემკულ არს და ვესავ, ვითარმედ რომელიცა ცთომილ იყოს, შენ მიერ განემართოს და სასყიდლისა მისთჳს მორჩილებისა და სიყუარულისა ბრძანებული ჩემი აღვასრულო ძალისაებრ ჩემისა შეწევნითა ღმრთისაჲთა.

1

მოციქულისაჲ.(1) გამოცხადებაჲ იესუ ქრისტჱსი, რომელი მოსცა მას ღმერთმან ჩუენებად მონათა მისთა საქმეთაჲ მათ, რომელთაჲ ჯერ-არს ადრე აღსრულებაჲ.

თარგმანი. გამოცხადებაჲ არს დაფარულთა საიდუმლოთა ჩუენებაჲ, რაჟამს განათლდეს გონებაჲ გინა თუ საღმრთოჲთა სიზმრითა, გინა თუ განცხადებულითა ხილვითა. ხოლო იტყჳს, ვითარმედ: მოსცა ქრისტეს ღმერთმან; ამას კაცობრივ იტყჳს ბუნებისა მისისათჳს, რომელი კაცთაგან მიიღო. ხოლო „მონათა მისთაო“, რაჲთა აჩუენოს დიდებულებაჲ ქრისტჱს ღმრთეებისაჲ. რამეთუ მონად მისა უწოდა ანგელოზთა, რომელნი მის მიერ გულისჴმა-ჰყოფდეს და უჩუენებდეს საქმეთა მათ. რამეთუ „ადრე ჯერ-არს აღსრულებაჲ“, ესე ამისთჳს, რამეთუ რომელნიმე შემდგომად მცირედისა ჟამისა იქმნეს ხილვისა ამის, და კუალად რომელნიმე იგი უკუანაჲსკნელ იქმნებიან, იგინიცა ადრე ყოფად არიან, რამეთუ ათასი წელი წინაშე ღმრთისა, ვითარცა გუშინდელი დღჱ ეგრჱთ შერაცხილ არს.

მოციქულისაჲ.(1-2) და გამოუცხადა მოვლინებითა ანგელოზისა მისისაჲთა მონასა მისსა იოვანეს, რომელმანცა წამა სიტყუაჲ ღმრთისაჲ და წამებაჲ იესუჲსი, რაოდენიცა იხილა და რომელი არს და რომელსა ეგულების ყოფად.

თარგმანი. ესრჱთ იტყჳს, ვითარმედ ქრისტემან, ვითარცა მეუფემან, მიჩუენა ესე ყოველი ანგელოზისა მიერ მე, რომელმან ვწამე მისი აღსაარებაჲ, რაჲთამცა კუალადცა ვწამე კაცთა მიმართ საქმეთაჲ, რომელნი არიან და კაცთა არა იციან და რომელთა ეგულების ყოფად.

მოციქულისაჲ.(3) ნეტარ არს, რომელი იკითხვიდეს და რომელნი ისმენდენ სიტყუათა ამის წინაწარმეტყუელებისათა და დაიმარხონ, რაჲ-იგი მას შინა წერილ არს, რამეთუ ჟამი ახლოს არს.

თარგმანი. ჰნატრის მათ, რომელნი საქმით იკითხვიდენ და ისმენდენ, რამეთუ ახლოს არს ჟამი იგი მადლთა მონიჭებისაჲ, ვინაჲთგან ესე საწუთროთ მცირე არს და არარაჲ მერმესა მას საუკუნესა თანა.

მოციქულისაჲ.(4) იოვანე შჳდთა მათ ეკლესიათა ასიაჲსათა: მადლი თქუენდა და მშჳდობაჲ ღმრთისაგან, რომელი არს და რომელი იყო და რომელი მომავალ არს, და შჳდთა მათ სულთაგან, რომელნი წინაშე საყდარსა მისსა არიან.

თარგმანი. ვინაჲთგან მრავალ იყვნეს ადგილდ-ადგილდ ეკლესიანი, ამან შჳდთა ოდენ მიუწერა და შჳდისა მის რიცხჳსა მიერ ყოველთა ეკლესიათა ეტყჳს რიცხჳსა მისებრ წელთა ამის საწუთროჲსათა, რომელსა შინა შჳდეული იგი დღეთა მოქცევაჲ იქმნების. ამისთჳს შჳდთა ანგელოზთა და შჳდთა ეკლესიათა აჴსენებს, რომელთა ეტყჳს, ვითარმედ: მადლი თქუენდა და მშჳდობაჲ სამ-გუამოვნისა ღმრთისაგან. ხოლო თუ „რომელი არს“, ამის მიერ მამასა მოასწავებს, რომელმან ჰრქუა მოსეს: მე ვარ, რომელი-იგი ვარ და რომელი იყო. მით სიტყუასა მას იტყჳს, რომელი-იგი იყო პირველითგან ღმრთისა მიმართ. და „რომელი მომავალ არს“, ამით ნუგეშინის-მცემელსა მას სულსა გულისჴმა-ვჰყოფთ, რომელი მარადის მოვალს შვილთა ზედა ეკლესიისათა ნათლის-ღებისა მიერ, და უმეტჱს მომავალ არს მათ ზედა მერმესა მას საუკუნესა. ხოლო „შჳდთა სულთა“, შჳდთა მათ მადლთა იტყჳს ცხოველს-მყოფელისა მის სულისათა, რომელნი აჴსენნა ესაიაცა წინაწარმეტყუელმან.

მოციქულისაჲ.(5) და იესუჲს ქრისტჱსგან, მოწამისა მის სარწმუნოჲსა, პირმშოჲსა შესუენებულთაჲსა და მთავრისა მეფეთა ქუეყანისათა.

თარგმანი. რამეთუ იგი არს, რომელმან წამა პონტიელისა პილატჱს ზე, რომელი სარწმუნო არს ყოველთა ზედა სიტყუათა მისთა, რომელი არს პირმშოჲ შესუენებულთაჲ, რამეთუ იგი არს ცხორებაჲ და აღდგომაჲ, რამეთუ რომელთა იგი უძღოდის, არღარა ვითარცა პირველ მომკუდართა მათ და აღდგომილთა იხილონ სიკუდილი, არამედ უკუნისამდე ცხონდენ, ხოლო მთავარი მეფეთა ქუეყანისათაჲ, რამეთუ იგი არს მეუფჱ მეუფეთაჲ და უფალი უფლებათაჲ და რამეთუ იგი არს მთავარ მათდა, რომელნი მეუფე იქმნნეს ვნებათა ზედა და გულის-თქუმათა ქუეყანისათა.

მოციქულისაჲ.(5-6) რომელმან შემიყუარნა ჩუენ და განგუბანნა სისხლითა თჳსითა და მყვნა ჩუენ სამეუფო მღდელ ღმრთისა და მამისა მისისა, რამეთუ მისი არს დიდებაჲ და სიმტკიცჱ უკუნითი უკუნისამდე. ამენ.

თარგმანი. განგუბანნა ცოდვათაგან თჳსითა სისხლითა და გუყვნა ჩუენ მღდელ, რაჲთა პირუტყუთა წილ, რომელთა ეშმაკისა პირველ შევსწირევდით, შევსწირვიდეთ მამისა მისისა სიტყჳერსა მას მსხუერპლსა.

მოციქულისაჲ.(7) აჰა ესერა მოვალს ღრუბელთა თანა, და იხილოს იგი ყოველმან თუალმან და რომელთა-იგი უგმირეს მას; და გოდებდენ ტომნი ქუეყანისანი.

თარგმანი. ვითარმედ რომელი-იგი აქა ვითარცა ცხოვარი კლვად მიიგუარაო, დიდებითა მით მამისაჲთა მსაჯულად მოვიდეს ღრუბელთა თანა, რომელ არიან ძალნი იგი უჴორცოთანი. და რაჟამს მოვიდოდის დიდებით, ყოველმან თუალმან იხილოს იგი, ხოლო რომელთა უგმირეს მას და ყოველნი ტომნი ქუეყანისანი, რომელნი ურწმუნოებასა ზედა დაადგრეს, გოდებდენ.

მოციქულისაჲ.(7) ჰე. ამენ.

თარგმანი. ღმრთისა სიტყჳსა ძალი ორითა ენითა თქუა, რამეთუ ებრაელებრ ამენი გამოითარგმანების: იყავნ.

მოციქულისაჲ.(8) მე ვარ ანი და ჵ. იტყჳს უფალი ღმერთი, რომელი არს და რომელი იყო და რომელი მომავალ არს, ყოვლისა მპყრობელი.

თარგმანი. აქა ქრისტეს იტყჳს, რომელი არს ღმერთი და მპყრობელი ყოველთაჲ, დაუსაბამოჲ, დაუსრულებელი, რომელი არს და რომელი მარადის იყო და აღსასრული არა აქუს, ვითარცა მამისა თანა-არსსა, რომელი მიაგებს თითოეულსა საქმეთა მათთაებრ.

მოციქულისაჲ.(9) მე, იოვანე, ძმაჲ თქუენი და ზიარი სუფევასა და ჭირსა და მოთმინებასა თქუენსა ქრისტე იესუჲს მიერ, ვიყავ ჭალაკსა მას, რომელსა ეწოდების პატმო, სიტყჳსათჳს ღმრთისა და წამებისათჳს იესუ ქრისტჱსი.

თარგმანი. რამეთუ ვინაჲთგან ძმაჲ ვარო თქუენი და ზიარი ჭირსა ქრისტჱსთჳს, ამისთჳს სარწმუნო ვარ წინაშე თქუენსა, რომელი-ესე სიტყჳსათჳს ღმრთისა დავისაჯე პატმოს შინა ჭალაკსა ყოფად, და გითხრობ, რაჲ-იგი მიხილავს მას შინა.

მოციქულისაჲ.(10-11) ვიქმენ სულითა დღესა კჳრიაკესა და მესმა უკუანა კერძო ჩემსა ჴმაჲ დიდი, ვითარცა საყჳრისაჲ, რომელი მეტყოდა, ვითარმედ: რომელსა-ესე ჰხედავ, დაწერე წიგნსა მას შინა და წარეც შჳდთა მათ ეკლესიათა ეფესოს და ზმირნას და პერღამს და თჳატრის და სარდეს და ფილადელფიას და ლავდიკის.

თარგმანი. ესრეთ იტყჳს, ვითარმედ სულითა წმიდითა აღვსებულ ვიქმენ და სულიერნი ყურნი მომეცნეს დღესა კჳრიაკესა, რომელი-იგი აღდგომისა მიერ პატივ-ცემულ არს. და მესმა ჴმაჲ დიდიო, ვითარცა საყჳრისაჲ, რამეთუ ყოველსა ქუეყანასა განჴდა ჴმაჲ მისი, რომელი მოასწავებს ღმრთისა დაუსაბამობასა და დაუსრულებლობასა, რომელისა სახჱ არს ანი და ჵ. და მან მრქუაო: შჳდთა ეკლესიათა წარცემად ესე. ხოლო რიცხჳ ესე ითქუა პირველ თქუმულისა მისთჳს მიზეზისა რიცხჳსა მის შჳდეულისა, რომელი მიიწევის შჳდსა შაბათობასა მას საუკუნესა.

მოციქულისაჲ.(12-13) და მივიქეც მუნ ხილვად ჴმისა მის, რომელი მეტყოდა. და ვითარცა მივიქეც, ვიხილენ შჳდნი სასანთლენი ოქროჲსანი. და შორის შჳდთა მათ სასანთლეთა მსგავსი ძისა კაცისაჲ, შემოსილი ზეწრითა, და ერტყა ძუძუთა თანა მისთა სარტყელი ოქროჲსაჲ.

თარგმანი. ამით გულისჴმა-ვჰყოფთ, ვითარმედ არა კაცობრივ თუალითა სახილველი ანუ ყურითა სასმენელ იყო ჴმაჲ იგი, რამეთუ თქუა, ვითარმედ: მივიქეც არა სმენად, არამედ ხილვადო ჴმისა მის, რამეთუ სულიერი სმენაჲ და ხილვაჲ ერთ არიან. და ვიხილენ შჳდნი სასანთლენი, რომელთა ქუემორე იტყჳს, ვითარმედ: შჳდნი ეკლესიანი არიანო, და შორის მათსა იხილა ქრისტე, მსგავსი კაცისაჲ, რამეთუ ღმერთიცა არს და არა ლიტონი კაცი. ხოლო შემოსილი ზეწრითა, ვითარცა მღდელთ მოძღუარი მღდელობათა მათ ზეცისათა წესსა ზედა მელქიზედეკისსა, და შერტყმული სარტყლითა ოქროჲსაჲთა არა წელთა ზედა, ვითარცა-იგი სხუათა კაცთა არტყია აღჳრ-სასხმელად გულის-თქუმათა. რამეთუ საღმრთოჲ იგი გუამი გულის-თქუმათაგან უცხო არს, არამედ მკერდსა ზედა ერტყა ძუძუთა თანა, რაჲთა სიმძაფრჱცა იგი სამართლისა მის ღმრთისა რისხვისაჲ კაცთ-მოყუარებითა მისითა შეპყრობილ იყოს და რაჲთა ორთა მათ აღთქუმათა ძუელისა და ახლისა, რომელნი-იგი არიან სემეუფონი იგი ძუძუნი, გარე-მორტყმული ჭეშმარიტებაჲ გამოჩნდეს. ხოლო სარტყელი იგი იყო ოქროჲსაჲ პატიოსნებისათჳს მისისა და სიწმიდისა.

მოციქულისაჲ.(14) და თავი და თმანი მისნი სპეტაკ ვითარცა მატყლი სპეტაკი და ვითარცა თოვლი, და თუალნი მისნი ვითარცა ალი ცეცხლისაჲ.

თარგმანი. რამეთუ დაღაცათუ ჩუენთჳს ახლად გამოჩნდა, არამედ საუკუნითგანი არს იგი და უფროჲსად უწინარჱს საუკუნეთა ყოფილი, რამეთუ სპეტაკობაჲ იგი თმისაჲ ამას მოასწავებს; ხოლო თუალნი მისნი ვითარცა ალი ცეცხლისაჲ – წმიდათა განმანათლებელნი და უკეთურთა შემწუველნი.

მოციქულისაჲ.(15) და ფერჴნი მისნი მსგავს იყვნეს რვალსა გუნდრუკსა, ვითარცა ცეცხლსა შინა გამოჴურვებულნი.

თარგმანი. ფერჴად ჴორცთა მათ, რომელნი ჩუენგან მიიხუნა, გულისჴმა-ვჰყოფთ, რამეთუ იგინი ფერჴ ექმნეს ღმრთეებასა, რომელთა ზედა აღჴდა და ქმნა ჩუენი ცხორება მსგავსნი რვალსა გუნდრუკსა. რვალად გულისჴმა-იყოფების ჴორცთა იგი ბუნებაჲ მისი, ხოლო გუნდრუკად – ღმრთეებისაჲ, რომელი სულნელ არს უფროჲს ყოვლისა სულნელებისა, რამეთუ ვითარცა რვალი და გუნდრუკი შეურევნელ არიან ურთიერთას, ეგრჱთვე ღმრთეებისა და კაცებისა მისისაჲ შეურევნელად ეგნეს. და ცეცხლსა შინა გამოჴურვებასა მოციქულთათჳს გულისჴმა-ვჰყოფთ, რამეთუ იგინიცა ფერჴ იქმნნეს ქრისტჱსა და მათ ზედა მიიღეს მისი ქადაგებაჲ და გამოიჴურვნეს ცეცხლსა მას შინა განსაცდელთასა, ვითარცა მოძღუარი მათი.

მოციქულისაჲ.(15) და ჴმაჲ მისი, ვითარცა ჴმაჲ წყალთა მრავალთაჲ.

თარგმანი. ამისთჳს რამეთუ ერთ არს ჴმაჲ მისი და წმიდისა სულისაჲ, რომლისა მიერ მორწმუნეთა მისთაჲსა მდინარენი წყლისა ცხოველისანი გამოჴდეს და ყოველსა ქუეყანასა მიაწიეს ჴმაჲ მათი.

მოციქულისაჲ.(16) და მარჯუენესა ჴელსა მისსა აქუნდეს ვარსკულავნი შჳდნი, და პირისა მისისაგან გამოვიდოდა მახჳლი ორპირი აღლესული; და პირი მისი, ვითარცა მზჱ, ბრწყინავს ძალითა თჳსითა.

თარგმანი. შჳდთა ვარსკულავთა შჳდთა მათ ეკლესიათა იტყჳს ქუემორე, და მახჳლი ორპირი არს რისხვაჲ მისი ურჩულოთა ზედა, რომელი-იგი უმახჳლჱს არს ყოვლისავე მახჳლისა, ხოლო პირი მისი, ვითარცა მზჱ, ბრწყინავს არა ხილულითა ნათლითა, არამედ საცნაურითა, რამეთუ მზჱ არს იგი სიმართლისაჲ და ძალითა და ჴელმწიფებითა თჳსითა ბრწყინავს და არა ვითარცა ხილული ესე მზჱ, რომელი ღმრთისა მოცემულითა ნათლითა ბრწყინავს, არამედ იგი, ვითარცა ღმერთი თჳსითა ჴელმწიფებითა ნათობს.

მოციქულისაჲ.(17) და რაჟამს ვიხილე იგი, დავვარდი ფერჴთა თანა მისთა ვითარცა მკუდარი. და დადვა მან მარჯუენჱ მისი ჩემ ზედა და მრქუა: ნუ გეშინინ: მე ვარ პირველი და უკუანაჲსკნელი; და რომელი ცხოველ ვარ და ვიქმენ მკუდარ. და აჰა ესერა ცხოველ ვარ უკუნითი უკუნისამდე.

თარგმანი. ესრჱთ იქმნა მოციქული, ვითარცა იგი ოდესმე ისუ ძჱ ნავჱსი და დანიელ უძლურებისათჳს კაცთა ბუნებისა, არამედ განაძლიერა იგი ქრისტემან და ჰრქუა: ნუ გეშინინ, რამეთუ არა მოკუდინებად შენდა მოვედ, რომელი-ესე დაუსაბამო და დაუსრულებელ ვარ და თქუენთჳს მკუდარ ვიქმენო.

მოციქულისაჲ.(18) და მქონან კლიტენი სიკუდილისა და ჯოჯოხეთისანი.

თარგმანი. ესე იგი არს, ვითარმედ: ჴელმწიფებაჲ მაქუს ჴორციელისაცა და სულიერისა სიკუდილისაჲ.

მოციქულისაჲ.(19) დაწერე უკუე, რაჲ-ესე იხილე და რაჲ-ესე არს და რაჲ ეგულების ყოფად შემდგომად ამისა. საიდუმლოჲ ესე შჳდთა ამათ ვარსკულავთაჲ, რომელნი იხილენ მარჯუენესა ჩემსა ზედა, და შჳდნი ესე სასანთლენი ოქროჲსანი. შჳდნი ესე ვარსკულავნი ანგელოზნი შჳდთა ეკლესიათანი არიან, და შჳდნი ესე სასანთლენი შჳდნი ეკლესიანი არიან.

თარგმანი. ვინაჲთგან ქრისტე არს ჭეშმარიტი ნათელი, ამისთჳს სანთელ არიან, რომელთა შორის არს მისი ნათელი. სამართლად უკუე ეწოდების ეკლესიათა სასანთლე, რამეთუ მათ შორის არიან წმიდანი, რომელთა აქუს სიტყუაჲ ღმრთისაჲ. ხოლო სასანთლენიცა და სანთელნიცა ოქროჲსანი არიან პატიოსნებისა მისთჳს და უმანკოებისა სარწმუნოებისა მათისა. ამათ თითოეულთა ზედა ანგელოზი არს მცველად, რომელთა სახელ-ედების ვარსკულავად ბრწყინვალებისათჳს ბუნებისა მათისა.

 

2

მოციქულისაჲ.(1-5) ანგელოზსა ეფესოჲსა ეკლესიისასა არქუ, ვითარმედ: ამას იტყჳს, რომელსა უპყრიან შჳდნი იგი ვარსკულავნი მარჯუენესა მისსა, რომელი-იგი ვალს შჳდთა მათ სასანთლეთა შორის ოქროჲსათა: ვიცნი საქმენი შენნი და შრომაჲ შენი და მოთმინებაჲ შენი და ვითარმედ ვერ ძალ-გიც ტჳრთვად უკეთურთა მათ და გამოსცადეს იგინი, რომელნი იტყჳან თავთა თჳსთა მოციქულად, და არა არიან, და ჰპოვენ იგინი მტყუვარ. და მოთმინებაჲ გაქუს და იტჳრთე სახელისა ჩემისათჳს და არა დაშუერ. არამედ მაქუს შენდა მომართ, რამეთუ სიყუარული იგი შენი პირველი დაუტევე. მოიჴსენებდ, უკუეთუ სადაჲთ დაეცი, და შეინანე და პირველნივე საქმენი ქმნენ.

თარგმანი. აქნა საქმენი იგი მის ეკლესიისანი ყოველნი, ხოლო ერთისათჳს საქმისა ოდენ აბრალა, რამეთუ გონებაჲ და შრომაჲ მისი და სარწმუნოებისათჳს მოთმინებაჲ და უკეთურთაგან უცხო-ყოფაჲ და რამეთუ არა ყოვლისა სულისაჲ ჰრწმენა და გამოცადნა ცრუ-მოციქულნი იგი და ცნა ტყუვილი მათი და გარე-მოაქცინა. ესე ყოველი აქო. და კუალად, რამეთუ საქმენი იგი უკეთურთა ნიკოლაელთანი სძულდეს. ხოლო აბრალა ამისთჳს, რამეთუ ძმათა მიმართ სიყუარული და ქველის-საქმჱ მისი განაგრილა, რომლისათჳსცა ეტყჳს.

მოციქულისაჲ.(5-6) პირველნივე საქმენი ქმნენ; უკუეთუ არა, მოვალ ადრე და აღვძრა სასანთლჱ შენი ადგილისაგან თჳსისა, უკუეთუ არა შეინანო. არამედ ესე გაქუს, რამეთუ გძულან საქმენი იგი ნიკოლაელთანი, რომელნი-იგი მე მძულან.

თარგმანი. აღძრვაჲ სასანთლისაჲ არს, რაჟამს შიშუელ იქმნას ეკლესიაჲ მადლისაგან. ღმრთისა, რომელი ჰფარავნ მას. ხოლო საქმენი იგი ნიკოლაელთანი თუ ვითარ საძაგელ არიან ღმრთისა, ცნას, უკუეთუ ვინ პოვოს საძაგელი იგი მათი წვალებაჲ.

მოციქულისაჲ.(7) რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა: რომელმან სძლოს, მივსცე მას ჭამად ძელისა მისგან ცხორებისა, რომელი არს შორის სამოთხესა ღმრთისა ჩემისასა.

თარგმანი. ხორციელნი თუალნი ყოველსა კაცსა ჰქონან, ხოლო სულიერნი – სულიერთა ოდენ. ხოლო რომელი ესევითარი იყოს და სძლოს ბრძოლასა მას ეშმაკთასა, აღუთქუამს მას მიცემად ცხორებისა საუკუნოჲსა, რომელსა სახელ-სდვა ძელად.

მოციქულისაჲ.(8) და ანგელოზსა ზმირნისა ეკლესიისასა მიუწერე: ამას იტყჳს პირველი და უკუანაჲსკნელი იგი, რომელი იქმნა მკუდარ და ცხონდა.

თარგმანი. პირველი არს, ვითარცა ღმერთი, და უკუანაჲსკნელი – ვითარცა უკუანაჲსკნელთა ჟამთა კაც-ქმნული, რომელმან სამისა მის დღისა სიკუდილითა მოგუცა ცხორებაჲ საუკუნოჲ.

მოციქულისაჲ.(9) ვიცნი საქმენი შენნი და ჭირი და სიგლახაკჱ, არამედ მდიდარ ხარ.

თარგმანი. ჭირი და სიგლახაკჱ ჴორციელიო, რომელსა თავს-იდებ ურწმუნოთაგან და ამისთჳს მდიდარ ხარ სულითა.

მოციქულისაჲ.((9) და გმობაჲ იგი მათი, რომელნი იტყჳან თავთა თჳსთა ჰურიად, და არა არიან.

თარგმანი. იტყჳს, ვითარმედ: ვიცი გმობაჲცა იგი ეშმაკთა შესაკრებელისაჲ, რამეთუ არა არიან, რასა იტყჳან. ხოლო თუ არა არიან ჰურია, ესე იგი არს, ვითარმედ არა დაუცუეთის მათ მეტობაჲ იგი ცოდვისაჲ და ურწმუნოებისაჲ, დაღაცათუ იტყჳან, ვითარმედ ქრისტესნი ვართ, რომელნი-იგი წვალებასა შინა არიან.

მოციქულისაჲ.(10) ნუ გეშინის საქმეთა მათგან, რომელთა ეგულების მოწევნად შენ ზედა, რამეთუ აჰა ესერა ეშმაკსა ეგულების თქუენგანთაჲ შთაგდებად საპყრობილესა, რაჲთა გამოიცადნეთ ათ დღე. იქმენ მორწმუნე ვიდრე სიკუდილადმდე, და მოგცე შენ გჳრგჳნი ცხორებისაჲ.

თარგმანი. ესრჱთ იტყჳს, ვითარმედ: ნუ გეშინინ ჭირთაგან, რომელნი მოიწინენ უშჯულოთაგან, რამეთუ მცირედ ჟამ არს, რამეთუ ამისთჳს თქუა ათ დღე; ამისთჳს მოთმინე იქმენო და თავს-იდევ სიკუდილი, რაჲთა მიიღო ცხორებაჲ საუკუნოჲ.

მოციქულისაჲ.(11) რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა: რომელმან სძლოს, არა ევნოს მას სიკუდილისა მისგან მეორისა.

თარგმანი. ესრჱთ იტყჳს, ვითარმედ: რომელი სულიერად ისმენდეს და სძლოს მანქანებათა ეშმაკისათა, დაღაცათუ ჴორციელი სიკუდილი მოიწიოს მას ზედა ვითარცა კაცსა, გარნა მეორედ, სულიერითა სიკუდილითა გეჰენიასა შინა ცეცხლისასა, არა მოკუდეს.

მოციქულისაჲ.(12-13) და ანგელოზსა პერღამისა ეკლესიისასა მიუწერე: ამას იტყჳს, რომელსა-იგი აქუს მახჳლი ორპირი აღლესული: ვიცნი საქმენი შენნი, და თუ სადა მკჳდრ ხარ, სადა-იგი საყდარი ეშმაკისაჲ არს.

თარგმანი. ფრიად კერპოვან იყო ესე ქალაქი, რომელსა შორის მყოფთა მორწმუნეთა აქებს მოთმინებისათჳს განსაცდელთაჲსა. ხოლო მახჳლად რისხვასა მისსა იტყჳს, რომელი მიიწევის უშჯულოთა ზედა.

მოციქულისაჲ.(13) და გიპყრიეს სახელი ჩემი და არა უვარ-ჰყავ სარწმუნოებაჲ ჩემი დღეთა მათ ანტიპაჲს, მოწამისა ჩემისა სარწმუნოჲსათა, რომელი მოიკლა თქუენ შორის, სადა-იგი ეშმაკი მკჳდრ არს.

თარგმანი. ანტიპა სახელით მოწამჱ იყო პერღამს შინა, ახოვანი ფრიად, რომელი-იგი აწ აჴსენა სახედ მათისაცა მოთმინებისა და ურჩულოთა მათ უკეთურებისა.

მოციქულისაჲ.(14-15) არამედ მაქუს შენდა მომართ მცირედი. რამეთუ გყვანან ვიეთნიმე, რომელთა უპყრიეს სწავლაჲ იგი ბალამისი, რომელი ასწავა ბალაკს, რაჲთა დადვას დაბრკოლებაჲ წინაშე ძეთა ისრაჱლისათა, და ჭამად კერპთა ნაზორევისა და სიძვად. ეგრეთვე შენცა გყვანან, რომელთა უპყრიეს სწავლაჲ იგი ნიკოლაელთაჲ.

თარგმანი. ორნი საქმენი ბოროტნი იყვნეს მას ქალაქსა შინა, რამეთუ უმრავლჱსნი კერპთ-მსახურ იყვნეს; და კუალად რომელნი მორწმუნედ სახელ-დებულ იყვნეს, მათგანნი უმეტჱსნი ბოროტნი იგი ნიკოლაელნი იყვნეს, დათესულნი იფქლსა ზედა ღუარძლად. ამისთჳს ბალამი აჴსენა, რომლისა მიერ მოასწავებს ეშმაკსა, რამეთუ ვითარ-იგი მაშინ ყო ბალაძის მიერ, ეგრჱთვე აქა აცთუნნა შთავრდომად სიძვასა და კერპთ-მსახურებასა.

მოციქულისაჲ.(16) შეინანე; უკუეთუ არა, მოვალ შენდა ადრე და ბრძოლა-ვყო მათ თანა მახჳლითა პირისა ჩემისაჲთა.

თარგმანი. არა თუ შენ თანა ვყო ბრძოლაჲ, არამედ მათ თანა, რომელნი-იგი უკურნებელად სნეულ არიან.

მოციქულისაჲ.(17) რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა, ვითარმედ: რომელმან სძლოს, მივსცე მას მანანაჲსა მისგან დაფარულისა და მივსცე რიცხჳ სპეტაკი და რიცხუსა მას ზედა სახელი ახალი, რომელი არავინ უწყის, გარნა რომელმან მიიღოს.

თარგმანი. მანანაჲ დაფარული საუკუნოჲ იგი ცხორებაჲ არს. იტყჳს უკუე, ვითარმედ: რომელმან სძლოს ეშმაკსა, მიიღოს მან იგი. ხოლო რიცხჳ სპეტაკი არს მარჯუენით მდგომარეთა მათ თანა შერაცხვაჲ; და სახელი ახალი არს, რომელი მაშინ წმიდათა დაიმკჳდრონ, რომელი ამას სოფელსა უცნაურ არს, რომელი-იგი თუალმან არა იხილა და ყურსა არა ესმა და გულსა კაცისასა არა მოუჴდა – კეთილი იგი მერმისა საუკუნოჲსაჲ.

მოციქულისაჲ.(18) და ანგელოზსა თჳატრისა ეკლესიისასა მიუწერე, ვითარმედ: ამას იტყჳს ძჱ ღმრთისაჲ, რომლისა თუალნი არიან ვითარცა ალი ცეცხლისაჲ, და ფერჴნი მისნი მსგავს არიან რვალსა გუნდრუკსა.

თარგმანი. ცეცხლის-ფერობაჲ თუალთაჲ თქუმულ არს, რამეთუ ძალი მისი განმანათლებელ არს მართალთა და დამწუველ ცოდვილთა. ხოლო რვალსა გუნდრუკსა ფერჴთა მსგავსებაჲ პირველ ვთქუთ, თუ რაჲ არს.

მოციქულისაჲ.(19-20) ვიცნი საქმენი შენნი და სიყუარული და სარწმუნოებაჲ შენი და მსახურებაჲ და მოთმინებაჲ და საქმენი შენნი უკუანაჲსკნელნი უმრავლჱსნი პირველისა. არამედ მაქუს შენდა მომართ, რამეთუ უტევე ცოლი შენი იეზაბელ, რომელი იტყჳს თავსა თჳსსა წინაწარმეტყუელად და ასწავებს და აცთუნებს ჩემთა მონათა სიძვად და ჭამად კერპთა ნაზორევისა.

თარგმანი. დაღაცათუ სარწმუნოებაჲ და მოწყალებაჲ თქუენი კეთილ არს, არამედ სამართლად გაბრალებო, რამეთუ ნიკოლაელთა წვალებასა, რომელსა სახელ-სდვა იეზაბელად, უტევეთ კადნიერ-ყოფად ცთუნებად მონათა ჩემთა, რომელნი გონებით ჯერეთ ჩჩჳლ არიან. და მიიზიდავს მათ სიძვად და კერპთა ნაზორევისა ჭამად, რომელთაგან კეთილად განეშორნეს. თანა-გაც უკუე, რაჲთა სდევნიდეთ მათ, რამეთუ წინაწარმეტყუელადცა სახელ-სდებს თავს თჳსსა, რომელი სავსე არს სულითა ეშმაკისაჲთა.

მოციქულისაჲ.(21) და მივეც მას ჟამი, რაჲთა შეინანოს, და არა ჰნებავს სინანულად სიძვისაგან მისისა.

თარგმანი. ვითარმედ ბოროტსა მას წვალებასა მივეც ჟამი სინანულად, და არა მოიქცა.

მოციქულისაჲ.(22-23) აჰა ესერა დავამჴუა იგი სარეცელსა ზედა. და რომელნი იშუებდეს მის თანა, შთავყარნე ჭირსა დიდსა, უკუეთუ არა შეინანო საქმეთაგან მათთა. და შვილნი მისნი მოვსწყჳდნე სიკუდილითა.

თარგმანი. მეძვად სარწმუნოებასა მას წვალებისასა იტყჳს, ვითარმედ: იგი სრულიად მოვაუძლურო და წარვწყმიდო, და რომელნიცა შეუდგენ მას, მოსწყდენ ბოროტად.

მოციქულისაჲ.(23-25) და ცნან ყოველთა ეკლესიათა, ვითარმედ მე ვარ, რომელი განვიკითხავ გულსა და თირკუმელთა. ხოლო თქუენ გეტყჳ, სხუათა მაგათ, რომელნი ხართ თჳატირს შინა, რომელთა არა გაქუს სწავლაჲ ესე, რომელთა არა გიცნობიან სიღრმენი ეშმაკისანი, ვითარ იტყჳან, არა მოვაწიო თქუენ ზედა სხუაჲ სიმძიმჱ. არამედ რომელი გაქუს, დაიმჭირეთ, ვიდრემდის მოვიდე.

თარგმანი. ესე ყოველი მწვალებელთა მათთჳს თქუა, ხოლო რომელნი მორწმუნენი იყვნენ უმანკონი, მათ ეტყჳს, ვითარმედ: ვინაჲთგან ესრჱთ უკეთურთა მათ და სიტყუა-პოვნიერთა მიმართ სიტყჳს-გებად ვერ ძალ-გიც და იტყჳთ, ვითარმედ სიღრმენი იგი ეშმაკისანი არა ვიცნით, არა ვეძიებ თქუენგან სიტყჳთა წინააღდგომასა, არამედ ოდენ სწავლაჲ ეგე, რომელი მიგიღებიეს, მტკიცედ დაიმარხეთ.

მოციქულისაჲ.(26) და რომელმან სძლოს და დაიმარხნეს ვიდრე აღსასრულადმდე საქმენი ჩემნი, მივსცნე მას ჴელმწიფებაჲ წარმართთა ზედა. და ჰმწყსიდეს მათ კუერთხითა რკინისაჲთა; ვითარცა ჭურნი მეკეცეთანი შეიმუსრნიან, ვითარცა მე მოვიღე მამისაგან.

თარგმანი. ამათ სიტყუათა მიერ სასჯელსა მას მოასწავებს, რომელი მიცემად არს მოციქულთადა, რაჲთა შჯიდენ კაცთა, რაჟამს-იგი ცოდვილნი ვითარცა კუერთხითა რკინისაჲთა შეიმუსრნენ. ხოლო რომელ თქუა, ვითარმედ ვითარცა მე მამისაგან ჩემისა მოვიღე, ამას კაცობრივ იტყჳს ჴორცთა შესხმისა მისისათჳს.

მოციქულისაჲ.(28-29) და მივსცე მას ვარსკულავი განთიადისაჲ. რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა.

თარგმანი. ვარსკულავად განთიადისა ეშმაკსა იტყჳს, რომლისათჳს თქუა ესაია, ვითარმედ: ვითარ გარდამოვარდა მთიები იგი განთიადისა, რამეთუ ეშმაკსა იტყოდა და აქაცა წმიდათა ეტყჳს, ვითარმედ მისცეს მათ ეშმაკი ქუეშე ფერჴთა მათთა შემუსრვად.

 

3

მოციქულისაჲ.(1) და ანგელოზსა სარდისა ეკლესიისასა მიუწერე, ვითარმედ: ამას იტყჳს, რომელსა ჰქონან შჳდნი იგი სულნი ღმრთისანი და შჳდნი იგი ვარსკულავნი: ვიცნი საქმენი შენნი, რამეთუ სახელი გაქუს და ცხოველ ხარ და მკუდარ ხარ.

თარგმანი. შჳდნი ვარსკულავნი, ვითარცა პირველ ვთქუთ, შჳდნი ანგელოზნი არიან, და შჳდნი სულნი ღმრთისანი მადლნი იგი სულისა წმიდისანი არიან, და ესე ყოველი ჴელსა შინა ქრისტჱსსა არს, რამეთუ ანგელოზნი უპყრიან, ვითარცა უფალსა მათსა. ხოლო სულისა წმიდისა მიმცემელი არს, ვითარცა თანა-არსი მისი. ხოლო აყუედრებს ეკლესიასა მას, ვითარმედ გაქუსო მცირედი სახელი ცხორებისა სარწმუნოებისაჲო, ხოლო კეთილთა საქმეთაგან მკუდარ ხარ.

მოციქულისაჲ.(2) იქმენ მღჳძარე და დაამტკიცენ სხუანი იგი, რომელთაჲ გეგულებოდა განგდებაჲ, რამეთუ არა მიპოვნიან საქმენი შენნი აღსრულებულად წინაშე ღმრთისა ჩემისა.

თარგმანი. იტყჳს, ვითარმედ ძილი იგი უდებებისაჲ განაგდე და ასონი შენნიო, რომელთა ეგულების ურწმუნოებითა სრულიად სიკუდილი, იგინი დაამტკიცენ, რამეთუ არა დასაბამი კეთილთა საქმეთაჲ და დაწყებაჲ მოატყუებს გჳრგჳნსა, არამედ აღსრულებაჲ.

მოციქულისაჲ.(3) იჴსენებდ, უკუეთუ ვითარ მიიღე და შეინანე, ხოლო უკუეთუ არა მღჳძარე იყო, მოვიდე შენ ზედა, ვითარცა მპარავი, და ვერ სცნა, რომელსა ჟამსა მოვიდე შენ ზედა.

თარგმანი. სწავლაჲ, რომელი მოციქულთაგან მიიღე, დაიმარხეო, და უდბებაჲ შენი შეინანე, და თუ არა, მოიწიოს ჟამი სიკუდილისაჲ ვითარცა მპარავი, და კუალად აღსასრული სოფლისაჲ, რომლისა ჟამი არავინ უწყის.

მოციქულისაჲ.(4) არამედ მცირედი სახელები გყავს სარდეს შინა, რომელთა არა შეუგინებიან სამოსელნი მათნი და ვიდოდიან იგინი ჩემ თანა სამოსლითა სპეტაკითა, რამეთუ ღირს არიან.

თარგმანი. ესე კეთილ არსო, რამეთუ გყვანან ვიეთნიმე, რომელნი არა შეგინებულ არიან შეგინებითა ჴორცთაჲთა, და იგინი საუკუნესა მას ჩემ თანა იხარებდენ.

მოციქულისაჲ.(5) რომელმან სძლოს, ესრჱთ შეიმოსოს სამოსელი სპეტაკი, და შემდგომი ამისი.

თარგმანი. რომელმან სძლოს ესევითარითა ძლევითა, იგი გამობრწყინდეს, ვითარცა მზჱ.

მოციქულისაჲ.(7) და ანგელოზსა ფილადელფიისა ეკლესიისა მიუწერე: ამას იტყჳს წმიდაჲ იგი და ჭეშმარიტი, რომელსა აქუს კლიტჱ დავითისი, რომელი-იგი განაღებს, და არავინ დაჰჴშას.

თარგმანი. კლიტჱ დავითისი მისი მეფობაჲ არს, რომელი-იგი სახჱ არს პირველ ჴელმწიფებისაჲ. და კუალად კლიტჱ ფსალმუნთა წიგნისაჲ არს სული წმიდაჲ, და პირველი იგი მეფობაჲ დავითისი მიიღო ქრისტემან განკაცებითა, ხოლო მეორჱ იგი აქუს, ვითარცა ღმერთსა.

მოციქულისაჲ.(8) აჰა ესერა მიმიცემია წინაშე შენსა კარი განღებული, რომლისა დაჴშვად ვერვინ შემძლებელ არს. რამეთუ მცირჱ ძალი გაქუს, და დაიმარხე სიტყუაჲ ჩემი და არა უვარ-ჰყავ სახელი ჩემი.

თარგმანი. ამათ სიტყუათაგან ვჰხედავთ, ვითარმედ მცირჱ იყო ქალაქი იგი, ხოლო სარწმუნოებითა – დიდ ფრიად. ამისთჳს იტყჳს, ვითარმედ: ვიცნი საქმენი შენნი, ესე იგი არს, ვითარმედ სათნო-მიჩნს, ვითარცა მოსეს ეტყოდა, ვითარმედ: გიცი შენ უფროჲს ყოველთაჲსა. და კარი სარწმუნოებისაჲ განმიღებიაო წინაშე შენსა, რომელი განსაცდელთაგან არა დაიჴშვის, რამეთუ კმა არს სარწმუნოებაჲ შენი და უზეშთაეს ძალისა არა ვეძიებ.

მოციქულისაჲ.(9) აჰა ესერა მიგცემ კრებულისაგან ეშმაკისა, რომელნი იტყჳან თავსა თჳსსა ჰურიად, და არა არიან, არამედ ტყუვიან; აჰა ესერა ვყვნე იგინი, რაჲთა მოვიდენ და თაყუანის-გცენ წინაშე ფერჴთა შენთა და ცნან, რამეთუ შეგიყუარე შენ.

თარგმანი. ესე მადლი მიგცე, რომელ შენ შორის მოიქცენ მრავალნი ჰურიანი სინანულად და წინა-დაცუეთილ იქმნენ ცოდვისაგან და შეგივრდებოდიან და ითხოვდენ შენგან ნათლის-ღებასა.

მოციქულისაჲ.(10-11) რამეთუ დაიმარხე შენ სიტყუაჲ მოთმინებისა ჩემისაჲ, და მეცა დაგიცვე შენ ჟამისა მის განსაცდელისაგან, რომელსა ეგულების მოსლვად ყოველსა ზედა სოფელსა გამოცდად მკჳდრთა მათ ქუეყანისათა. მოვალ ადრე. იპყარ, რომელ-ეგე გაქუს, რაჲთა არავინ მიგიღოს გჳრგჳნი შენი.

თარგმანი. ჟამად განსაცდელისა უკუანაჲსკნელთა ჟამთა ანტჱს მოსლვისასა იტყჳს, რომლისათჳს იტყჳს, ვითარმედ: რომელნიცა შენ შორის მორწმუნენი იყვნენ, დავიცვნე, რაჲთა არა გამოიცადნენ უმეტჱს ძალისა. ხოლო თქუა, ვითარმედ: მოვალ ადრე, რამეთუ შემდგომად ჭირისა მათ დღეთაჲსა ადრე მოვიდეს უფალი, რომლისათჳსცა განაკრძალებს, რაჲთა დაიმჭიროს სარწმუნოებაჲ მტკიცედ, რაჲთა გჳრგჳნი მოთმინებისაჲ არა წარწყმიდოს.

მოციქულისაჲ.(12) რომელმან სძლოს ვყო იგი სუეტ ტაძარსა შინა ღმრთისა ჩემისასა, და გარე არღარა განვიდეს.

თარგმანი. რამეთუ რომელი იყოს მძლე ეშმაკისა, იქმნების იგი სუეტ ჭეშმარიტებისა.

მოციქულისაჲ.(12) და დავწერო მას ზედა სახელი ღმრთისა ჩემისაჲ და სახელი ქალაქისა ღმრთისა ჩემისაჲ ახლისა იერუსალჱმისაჲ, რომელი გარდამოვალს ზეცით ღმრთისაგან ჩემისა, და სახელი იგი ახალი.

თარგმანი. ესრჱთ იტყჳს, ვითარმედ: გულსა ზედა ესევითარისა მის კაცისასა დავამტკიცო გულისჴმის-ყოფაჲ საღმრთოჲსა მის სახელისაჲ და ზეცისა იერუსალჱმისაჲ, რაჲთა ჰხედვიდეს შუენიერებათა მათ სასუფეველისათა სულისა თუალითა, და ახალი ჩემი სახელი, რომელი მაშინ იცნან წმიდათა მას საუკუნესა. ხოლო თუ ღმრთისა ჩემისაჲო, ესე კაცობრივ მამისათჳს თქუა, ვითარცა უქცეველად ჩუენთჳს კაც-ქმნულმან. ხოლო იერუსალჱმი ზეცით მომავალიო, რამეთუ საუკუნეთა კეთილთა გულისჴმის-ყოფამან ანგელოზთაგან იწყო და ჩუენდამდე მოიწია, ვინაჲთგან ზეცისანი და ქუეყანისანი ერთ ვიქმნენით ქრისტჱს მიერ, თავისა მის ყოველთაჲსა.

მოციქულისაჲ.(14) და ანგელოზსა ლავდიკიისა ეკლესიისასა მიუწერე, ვითარმედ: ამას იტყჳს ამენ, მოწამჱ იგი სარწმუნოჲ და ჭეშმარიტი, დასაბამი დაბადებულთა ღმრთისათაჲ.

თარგმანი. ამის მიერ ქრისტჱს ჭეშმარიტებასა მოასწავებს და მეუფებასა, რამეთუ იგი არს მეუფჱ ყოველთაჲ და დასაბამი და მიზეზი დაუბადებელი ყოველთა დაბადებულთა შექმნისაჲ.

მოციქულისაჲ.(15-16) ვიცნი საქმენი შენნი, ვითარმედ არცა გრილ ხარ, არცა ტფილი. ჯერ-იყო, რაჲთამცა ანუ გრილ იყავ, ანუ ტფილი. არამედ ესრჱთ ნელ-ტფილ ხარ და არცა გრილ ხარ და არცა ტფილ.

თარგმანი. ღმრთის-მეტყუელი გრიგოლ იტყჳს, ვითარმედ: ჯერ-არს ანუ სრულიად სიკუდილი, ანუ სრულიად ცხორებაჲ. და კეთილად თქუა ესე, რამეთუ რომელი გრილ იყოს სრულიად და მკუდარ სარწმუნოებისაგან, მისი სასოებაჲ არს მოქცევისაჲ ღმრთისა მიმართ. ხოლო რომელი-იგი ერთ-გზის სარწმუნოებითა სულისა მიერ წმიდისა აღდუღებულ იყოს ნათლის-ღებისაგან და კუალად განგრილდეს თჳსითა უდებებითა და წარჰკუეთოს სასოებაჲ თჳსი, და სარწმუნოებაჲ იგი, რომელი მიიღო, უგულებელს-ყოს, უბოროტჱს არს ესევითარი და ძნიად მოსაქცეველ, ვიდრეღა სრულიად ურწმუნოჲ, რამეთუ საქმეთა შინა საშუვალობაჲ არა ბოროტ არს, ვითარცა რჩულიერი ქორწილი საშუალი არს ქალწულებისა და სიძვისა და არა ბოროტ არს. ხოლო სარწმუნოებასა შინა საშუალობაჲ და ნელ-ტფილობაჲ უჴმარ და გამოუცდელ არს.

მოციქულისაჲ.(16-17) მეგულების აღმოგდებაჲ შენი პირისაგან ჩემისა, რამეთუ იტყჳ, ვითარმედ: მდიდარ ვარ და განვმდიდრდი და არარაჲ მეჴმარების. და არა უწყი, რამეთუ შენ ხარ უბადრუკ და საწყალობელ და გლახაკ და ბრმა და შიშუელ.

თარგმანი. ვითარცა ნელ-ტფილი წყალი გულსა აღუშლის აღმოსაგდებელად, ეგრჱთვე მე მძაგ შენ და წარგაგდო სიტყჳთა პირისა ჩემისაჲთა ცეცხლსა საუკუნესა, რამეთუ ეკალთაგან სიმდიდრისა სოფლისათა მოაშთვე თესლი იგი სიტყჳსა საღმრთოჲსაჲ და არა უწყი სულიერი იგი სიგლახაკჱ შენი და შინაგანთა თუალთა სიბრმჱ და კეთილთა საქმეთაგან სიშიშულჱ.

მოციქულისაჲ.(18) განგაზრახებ შენ, რაჲთა იყიდო ჩემგან ოქროჲ გამოჴურვებული ცეცხლითა, რაჲთა განჰმდიდრდე, და სამოსელი სპეტაკი, რაჲთა შეიმოსო, და არა გამოცხადნეს სირცხჳლი სიშიშულისა შენისაჲ, და საოლავი, რაჲთა იოლნე თუალნი შენნი და ჰხედვიდე.

თარგმანი. უკუეთუ გნებავსო განმდიდრებაჲ ჩემ მიერ, მოიგე სარწმუნოებაჲ მჴურვალჱ, რომელი-იგი არს, ვითარცა ოქროჲ გამოჴურვებულ განსაცდელთა მიერ, რაჲთა ესრჱთ შეიმოსო სამოსელი სათნოებათაჲ, რაჲთა სიშიშულჱ იგი ცოდვისაჲ დაიფაროს. ხოლო საოლავი უპოვარებაჲ არს.

მოციქულისაჲ.(19-20) მე რომელნიცა მიყუარდენ, ვამხილებ და ვასწავებ. ეშურებოდე უკუე და შეინანე. აჰა ესერა ვდგა კარსა ზედა და ვჰრეკ. უკუეთუ ვინ ისმინოს ჴმისა ჩემისაჲ და განაღოს კარი, და შევიდე მის თანა და ვჭამო მის თანა სერი, და მან – ჩემ თანა.

თარგმანი. არა იძულებით არსო ჩემი მოსლვაჲ, არამედ გულსა კაცისასა ვჰრეკ, და რომელნიცა განაღებდენ, შევიდე მათ თანა და ვიხარებდე მათისა ცხორებისათჳს, რამეთუ ესე არს ჩემი ჭამადი, რაჲთა კაცნი ცხონდენ.

მოციქულისაჲ.(21-22) რომელმან სძლოს, მივსცე მას დაჯდომაჲ ჩემ თანა საყდარსა ჩემსა, ვითარცა-იგი მე ვსძლე და დავჯედ მამისა თანა საყდარსა მისსა. რომელსა ჰქონან ყურნი, ისმინენ, რასა ეტყჳს სული ეკლესიათა.

თარგმანი. საყდრისა მიერ სუფევაჲ იგი მერმისა საუკუნოჲსაჲ მოესწავების, რომელსა აღუთქუამს მძლეთა ეშმაკისათა, ვითარმედ: სუფევდენო ჩემ თანა. ხოლო რომელსა იტყჳს, თუ ვითარცა მე ვსძლე, ამას კაცობრივ იტყჳს, რამეთუ იქმნა იგი სრული კაცი, რამეთუ არა თუ ნიჭად და სასყიდლად სათნოებისა მიიღო სუფევაჲ და მეუფებაჲ სიტყუამან ღმრთისამან, რამეთუ იგი თჳთ ბუნებით დაუსაბამოდ აქუს, რამეთუ უკუეთუმცა არა ესრჱთ იყო, არამცა შეეძლო სხუათადა მიცემად, არამედ ვითარცა ღმრთის-მეტყუელი და ძჱ ქუხილისაჲ იტყჳს: სავსებისაგან მისისა ყოველთა წმიდათა მისცა.

 

მთარგმნელი: წმ. ექვთიმე ათონელი

 

ტექსტი გამოსაცემად მოამზადა ივანე იმნაიშვილმა, რედ. აკაკი შანიძე.

თბილისის სახ. უნივერსიტეტის გამომცემლობა, თბ. 1961.

 

 

გაგრძელება

 

 

 

isari

 

 

 

 

 

 

 

 

 

დ ა ს ა წ ყ ი ს ი

martlmadidebloba.ge - საეკლესიო საიტი - მართლმადიდებლური ბიბლიოთეკა