ტროპარი
ხსენებაჲ მართლისაჲ ქებით აღესრულების, ხოლო შენდა კმა არს წამებაჲ უფლისაჲ, წინამორბედო, რამეთუ ჭეშმარიტად გამოსჩნდი უდიდებულეს წინაჲსწარმეტყუელთა, და რამეთუ ქადაგებულსა მას შენ მიერ, წყალთა შინა ღირს იქმენ ნათლის-ცემად, და იწამე ჭეშმარიტებისათვის, და სიხარულით ახარე მყოფთა ჯოჯოხეთისათა ღმერთი ხორცითა გამოჩინებული და აღმხუმელი ცოდვათა სოფლისათა, რომელი მოგვანიჭებს ჩუენ დიდსა წყალობასა.
კონდაკი
წინამორბედისა დიდებულისა თავისკუეთაჲ, განგებულება იქმნა საღმრთო, რაჲთამცა მყოფთა ჯოჯოხეთისათა უქადაგოს მოსლვაჲ მაცხოვრისაჲ. გოდებდინ აწ იროდიადა, უსჯულოჲსა მისთვის მკლველობისა, რამეთუ არა შეიყუარა სჯული ღმრთისა ცხოველისაჲ, არცა სუფევაჲ საუკუნოჲ, არამედ საწუთოჲ ესე ამაოჲ. |
როდესაც ვინმე დაუახლოვდება მეფეს, და შეიძენს მეფის ყურადღებასა და წყალობასა, მაშინ იგი სცდილობს, რომ ისარგებლოს ამ შემთხვევით თავის გამდიდრებისა და ამაღლებისათვის; იგი სცდილობს, რომ ყოველთვის ასიამოვნოს მეფეს მოფერებითა, პირში ქებითა, არაოდეს არ ეტყვის მეფეს, რაც მას არ იამება; სამართალს იგი არ ეძებს, თუ არ იამება ხელმწიფეს. არა ესრედ მოიქცა ნეტარი იგი წინამორბედი იოანე. ხელმწიფის მოწყალება და ყურადღება მან თავის სასარგებლოდ არ მოიხმარა, მოფერებითა და ქებითა იგი თავს არ შეაყვარებდა მეფეს, არამედ პირდაპირ და უშიშრად უთხრა მას ყოველი სიმართლე. კარგად იცოდა იოანე ნათლისმცემელმა რა მტერობა და სიძულილი აღენთებოდა იროდის გულში, როდესაც იგი აგონებდა მეფე იროდის, რომ „არა ჯერ-არს შენდა, რათა ცოლად გესვას ძმის ცოლი შენი“; მაგრამ ამ შიშმა არ დაადუმა მისი ენა.
წმ. ეპისკოპოსი გაბრიელ ქიქოძე
შეხედე, შეშლილი ადამიანები მართალთა შორის უდიდესს კლავენ. ის მათ ხელს უშლის? დიახ, ხელს უშლის გარყვნილ მეფე ჰეროდეს და თავაშვებულ ჰეროდიას. სიმართლე ღვთისა, ჭეშმარიტება ღვთისა ხელს უშლიან უსჯულოებს, საცოდავ ცოდვილებს, ხელს უშლიან ყველას, ვინც სხვადასხა ვნებითაა გაბრუებული...
რა ხდება? ნუთუ ეს ქვეყანა საგიჟეთად გადაიქცა? ადამიანებს ღმერთი არ უნდათ, არც ამქვეყანაზე ყველაზე მართალი კაცი უნდათ. ვინ გინდათ? ვინ გსურთ? ვისით უნდა შეცვალოთ ქრისტე, ვისით იოანე ნათლისმცემელი? საკუთარი თავით? ჰოი, მოკვდავი მუმლი! დიახ, როცა ადამიანები სიამაყისგან გიჟდებიან, როცა საკუთარი თავის სიყვარულისგან გონებას კარგავენ, მაშინ ღმერთი აღარ სჭირდებათ, აღარ სჭირდებათ სიმართლე ღვთისა. ისინი საკუთარ თავებს აცხადებენ ღმერთებად.
წმ. იუსტინე პოპოვიჩი |