სიმდაბლის ძალა

მაკარიმ დიდმა უდაბნოში პალმის რტოები შეაგროვა კალათების დასაწნავად და სენაკში მიჰქონდა. გზაზე ეშმაკი შემოხვდა, რომელსაც ნამგალი ეჭირა და წმინდანისთვის უნდოდა დაერტყა, მაგრამ ვერ ახერხებდა. მაშინ უთხრა მაკარის:

მაკარი! შენს გამო დიდ გასაჭირში ვარ, რადგან შენი დამარცხება არ შემიძლია. რასაც შენ აკეთებ, მეც ყველაფერს ვაკეთებ. შენ მარხულობ, მე საერთოდ არ ვჭამ; შენ მღვიძარებ, მე საერთოდ არ მძინავს. არის ერთი რამე, რითიც შენ ჩემზე აღმატებული ხარ.

– რა არის ეგ? – ჰკითხა ღირსმა მამამ.

– შენი სიმდაბლე, – უპასუხა ეშმაკმა, – აი, რატომ არ შემიძლია შენთან ბრძოლა.

წმ. მაკარი დიდის ცხოვრება

ერთხელ ნეტარი ანტონი დიდი თავის სენაკში ლოცულობდა და ხმა ესმა, მის მიმართ თქმული: ანტონი! შენ ჯერ არ მიგიღწევია ალექსანდრიაში მცხოვრები მეპრატაკის (ტყავის ხელოსანი) საზომისათვის. ეს რომ გაიგონა, ბერი უთენია ადგა, კვერთხი აიღო და ალექსანდრიისკენ (ეგვიპტის ძველი დედაქალაქი) გაემართა. როცა მინიშნებულ კაცთან მივიდა, ამ კაცს ძალიან გაუკვირდა, მასთან მისული ანტონი რომ დაინახა. ბერმა უთხრა მეპრატაკეს: მომიყევი შენი საქმეების შესახებ, შენს გამო დავტოვე უდაბნო და აქ მოვედი. მეპრატაკე პასუხობდა: არ მახსენდება, რაიმე კეთილი საქმე გამეკეთებინა ოდესმე; ამის გამო, დილას, საწოლიდან რომ ვდგები, სანამ სამუშაოზე წავიდოდე, ჩემს თავს ვეუბნები: ამ ქალაქის ყველა მაცხოვრებელი, დიდიან-პატარიანად, თავისი სათნოებების გამო ღვთის სასუფეველში შევა, მარტო მე წავალ სამუდამო სატანჯველში ჩემი ცოდვების გამო. ამავე სიტყვებს ვიმეორებ გულში, სანამ დასაძინებლად დავწვებოდე. ეს რომ მოისმინა, ნეტარმა ანტონიმ უთხრა: ჭეშმარიტად, ჩემო შვილო, შენ დახელოვნებული ოქრომჭედელივით სახლში ზიხარ და ღვთის სასუფეველი მოგიპოვებია; მე, მართალია, მთელს ჩემს ცხოვრებას უდაბნოში ვატარებ, მაგრამ სულიერი გონება ვერ მოვიპოვე, ვერ მივაღწიე იმ შეგნებამდე, რომელსაც შენ გამოხატავ შენი სიტყვებით.

პატერიკი