წმ. ნილოს სინელის წერილი ეპისკოპოს ანასტასის წმ. იოანე ოქროპირის ხილვების შესახებ

ბიზანტიის დიდი ეკლესიის, უფრო ზუსტად, მთელი სამყაროს მნათობს, საკვირველ მღვდელ (კონსტანტინოპოლის მღვდელმთავარ) იოანეს (ოქროპირს), როგორც წინასწარმცნობელს, მრავალგზის უხილავს, რომ სახლი ღვთისა (ტაძარი), თითქმის ყოველ ჟამს, განსაკუთრებით კი ღვთაებრივი და უსისხლო მსხვერპლის შეწირვისას, არ არის დატევებული ანგელოზთაგან და მოკლებული მათ მზრუნველობას. ამიტომ, გაკვირვებითა და სიხარულით აღვსილი ამის შესახებ საიდუმლოდ აუწყებდა სულიერ მეგობართაგან ყველაზე ახლობლებს. როგორც კი მღვდელი იწყებს წმიდა პროსკომიდიის (კვეთის) აღსრულებას, ამბობდა ის, უეცრად ნეტარნი ძალნი, მრავალრიცხოვანნი, ციდან ეშვებიან, უსპეტაკესი კვართებით შემოსილნი, ფეხშიშველნი, ყურადღებიანი მზერით, დაბლა დახრილი სახეებით, მოწიწებით, დიდი გარინდებით, მდუმარედ გარშემოერტყმიან სამსხვერპლოს და დგანან საშინელი საიდუმლოს აღსრულებამდე. შემდეგ გაიშლებიან მთელს ტაძარში, თითოეული მათგანი სხვადასხვა ადგილას შეეწევა და ძალას აძლევს ტაძარში მყოფ ეპისკოპოსებს, პრესვიტერებსა და დიაკვნებს, ყველას, ვინც არიგებს წმიდა ხორცსა და სისხლს. ამას ვწერ, რათა გულისხმავყოთ რა საშინელებებია საღმრთო ლიტურგიაში, რომ ჩვენც არ დავკარგოთ ეს საღმრთო შიში, დაუდევრობას არ მივეცეთ და არ მივცეთ ვინმეს უფლება, რომ პროსკომიდიის დროს ისაუბროს და იჩურჩულოს, ან გაბედულად ანიშნებდეს სხვებს, ანდა დგომისას წრიალებდეს და აქეთ-იქით იმზირებოდეს, ანდა უსაქმოდ და უმიზნოდ მიმოდიოდეს ადგილიდან ადგილზე. რამეთუ უფალი ეუბნება მოსეს და მის მაგალითზე ყველა მღვდელს: „მოშიშ ქმნენით“ – და არა დაუდევარნი – „ძენი ისრაელისანი“ (ლევიტ. 15,31).    

ამავე თემაზე:

წმ. იოანე კრონშტადტელი – „საუბარი წმიდა ლიტურგიის შესახებ“