წმ. ნიკოდიმოს მთაწმინდელი

შვილებისა და მშობლების ურთიერთობა იესო ქრისტეს ცხოვრების მაგალითით

... იესო ემორჩილებოდა თავის მშობლებს და უჯერებდა მათ მთელი გულმოდგინებით, მთელი სიხარულით, მთელი სიყვარულით, ყოველგვარი დრტვინვის გარეშე, ყოველგვარი გარეგანი ან შინაგანი შეპასუხების გარეშე. ის ემორჩილებოდა მათ არა მხოლოდ მსუბუქში, არამედ ძნელში და მძიმეში, არა მხოლოდ საპატიო და დიდებულ საქმეებში, არამედ მდაბალშიც და უხეშშიც.

რა გამოუთქმელი თავის დამდაბლებაა! მას, ვინც თავის სიტყვით ღრუბლებს შემოკრებს და რომელსაც ძრწოლით ემორჩილებიან წყლები, როგორც იობის წიგნშია თქმული: „უწოდე-მეა ღრუბელთა ხმითა, და ძრწოლით, წყლითა მძაფრითა გერჩდენ შენ?“ (იობ 38,34) –  მას იოსები გზავნის ჭიდან წყლის მოსატანად, და ის იმწამსვე ემორჩილება. მას, ვინც გზავნის მეხებს, და ისინი იმწამს ემორჩილებიან: „ანუ წარ-მე-ავლინნე მეხის-ტეხანი და წარვიდენ და გრქუან შენ, ვითარმედ: რა უკუე არს?“ (იობ 38,35) – მას დედა ეძახის, რათა კერიისთვის შეშის მოსატანად გაგზავნოს, და ის მიდის და მოაქვს. ის მზად იყო მშობლების ყველა ნება-სურვილი აღესრულებინა, – ის, რომლის მხოლოდ ერთი სიტყვით შეიქმნა ყოველივე: „მან თქუა და იქმნეს“ (ფსალმ. 148,5); ის, რომლის ბრძანებებსაც ვერ დაარღვევს ვერც ერთი ქმნილება: „ბრძანებაჲ დადვა, რომელი არა წარხდეს“ (ფსალმ. 148, 6); – ის თვითონ ემორჩილებოდა დედისა და მამის ყველა სიტყვას – როცა ეუბნებოდნენ, რომ მოემზადებინა სადილი, სახლი დაელაგებინა ან რაიმე სხვა ჭუჭყიანი საქმე გაეკეთებინა.

რას იტყვი, მკითხველო? თუკი ანგელოზთა მეუფე ემორჩილებოდა თავის მშობლებს, ანუ თავისი ხელით შექმნილ მტვერს, მაშ შენ როგორ უნდა დაემორჩილო შენს მშობლებს! როგორ უნდა მიაგებდე პატივს, როგორ უნდა გიყვარდეს და როგორი სიკეთით უნდა ეპყრობოდე! ყველა ბავშვმა თავის მშობლებს უნდა მიაგოს ის ოთხი რამ, რომელთა შესახებაც უკვე ვთქვით: მორჩილება, პატივისცემა, სიყვარული, სიკეთე. მშობლებისგან კი უნდა მიიღოს სხვა ოთხი: აღზრდა, დახმარება, განსწავლა და კეთილი მაგალითი. შვილებმა განსაკუთრებით დიდი მოთმინება უნდა გამოიჩინონ იმ ნაკლოვანებების მიმართ, რომლებიც მათ მშობლებს ხშირად გამოაჩნდებათ ხოლმე სიბერეში, როგორც წმიდა წერილშია დაწერილი: „შვილო, შეეწიე სიბერესა მამისა შენისასა... და თუ მოაკლოს გონებასა მისსა, შენ შეუნდვე და ნუ უპატივო-ჰყოფ მას ყოვლითა ძალითა შენითა“ (ზირ. 3,12,13).

როგორ ფიქრობ წარმატების მიღწევას, თუკი მშობლების რჩევებს არ ასრულებ? აი რა დაიმარხე გონებაში – ღვთის სიტყვა ამბობს: „შვილი ურჩი წარსაწყმედელსა მიეცეს“ (იგავ. 13,1). თუკი შენ მამას ლანძღავ, ღვთის მგმობელი ხარ, თუკი დედას შეურაცხყოფ და განარისხებ, დაწყევლილი ხარ უფლისგან, რამეთუ: „საგმობელ არს, რომელმან დააგდოს მამაჲ თვისი და წყეულ არს უფლისა მიერ, რომელმან განაწყოს გული დედასა თვისსა“ (ზირ. 3,16). თუკი შენ პატივს სცემ შენს მამას, მაშინ შენი შვილებიც პატივისცემით მოგეპყრობიან. თუკი მამისგან კურთხევას მიიღებ, მტკიცე იქნება შენი სახლის საძირკველი. „[რომელმან] თავ-უყოს მამასა, იგი იხარებდეს შვილთა მიერ... რამეთუ კურთხევამან მამისამან დაამტკიცნეს სახლნი შვილთა ზედა, ხოლო წყევამან დედისამან აღჰფხურის საძირკუველითურთ“ (ზირ. 3,5,9).

მოკლედ რომ ითქვას, შენთვის სრულიად აუცილებელია მშობლების მორჩილება. მხოლოდ მაშინ არ უნდა დაუჯერო მათ და უნდა ამჯობინო ღვთის სიყვარული, როდესაც ისინი გაიძულებენ ბოროტების ჩადენას და ღვთის მცნებების დარღვევას. უფალმა, როდესაც მშობლები იმ დროს ეძებდნენ, როცა ის ტაძარში იყო, უთხრა მათ: „რაჲსა მეძიებთ მე? არა უწყითა, რამეთუ მამისა ჩემისა თანა ჯერ-არს ჩემი ყოფაჲ?“

შენ კი, ძმაო, რამდენჯერ ეურჩე მშობლებსა და შენს სულიერ მოძღვრებს? რამდენჯერ დაამწუხრე ისინი შენი წინააღმდეგობით? შეგრცხვეს, რომ ასე შორს ხარ იმ მაგალითისგან, რომელიც იესო ქრისტემ მოგცა, ვინც მაგალითია შენთვის ყველა სათნოებაში. ის იყო მორჩილების მაგალითიც, რომ შენ მის კვალს შეუდგე. მოინანიე, შენდობა ითხოვე და ევედრე მას, რომ გასწავლოს ჭეშმარიტი და სრულყოფილი მორჩილება. მან, ღვთის ძემ და სიტყვამ, ვისაც არ სჭირდებოდა რაიმეს სწავლა, თავისი მაგალითით გვასწავლა მორჩილება, როგორც ამბობს პავლე მოციქული: „და რამეთუ ძეღა იყო, ისწავა, ვინაჲთგან იგი ივნო, მორჩილებაჲ“ (ებრ. 5,8). და როგორც ის მორჩილი იყო „ვიდრე სიკუდილმდე და სიკუდილითა მით ჯუარისაჲთა“ (ფილიპ. 2,8), ასევე შენც მთელი რწმენითა და სიყვარულით შესთხოვე მას, რათა განგამტკიცოს თავისი მადლით, რომ ბოლომდე მშობლებისა და შენი სულიერი მოძღვრების მორჩილი იყო, რადგან, როგორც ბასილი დიდი ამბობს, „ჭეშმარიტი და სრული მორჩილების საზღვარი სიკვდილია“.

წმიდა ნიკოდიმოს მთაწმინდელის წერილიდან: „ქრისტეს ცხოვრება“

იხილეთ აგრეთვე:

წმ. მამები ბავშვების აღზრდის შესახებ

ფსიქოლოგების, ექიმებისა და სოციოლოგების რჩევები მშობლებს ინტერნეტთან დაკავშირებით

უბოროტო ყრმების თანამედროვე განსაცდელები

ბერი პორფირი კავსოკალიველი – შვილების აღზრდისა და ახალგაზრდა თაობის შესახებ

ნიკოლოზ პესტოვი – ბავშვების აღზრდა მართლმადიდებლურად

წმ. ბერი სილუანი თავისუფლების შესახებ